Πνίγομαι στις τσιρίδες των βρώμικων φωνών σου

Κάτι σπαράζει , κάτι ουρλιάζει αυτό το μέρος με τρομάζει ..

Ξανά πίσω .. σ’εκείνες τις μέρες .. είναι πάλι εδώ ..

Ήρθαν για μια ακόμη φορά ..

Σβήνουν τα φώτα και ανάβουν τα σκοτάδια του νου..

Μην ονειρεύεσαι , δεν πάει άλλο .. μην ζεις σου λέει ..

Άλογη παρουσία , νους χωρίς σκέψη ..

Στέκομαι κ προσπαθώ ..προσπαθώ να σε καταλάβω ..

Να μπω μέσα σου και να νιώσω τα λόγια σου ..

Πονάς ; φοβάσαι ;

Σιγομιλούσα στη σκέψη μου και άγγιξα την ένταση της στιγμής που έφευγε αργά  αργά  ..

Σκέπασα τον φόβο μου κάτω από το κρύο πάπλωμα και κλείνοντας τα μάτια.. Ήταν όλα εκεί ..